Waarom? Daarom!
Waarom is er een kentering en gaan consumenten als heuse voedsel critici op zoek naar biologisch, lokaal en slow food. Ralf Bodelier vraagt zich dat af in zijn blog: Waarom groeit bio lokaal en slow? Hierin meent hij dat ons eten nog nooit zo veilig, duurzaam, divers en betaalbaar is geweest.
En toch is er behoefte aan “alternatieve” voedingsketens. Dat die behoefte er is, zien we, maar waarom is er bij consumenten behoefte aan local, bio en slow? En ik vraag mij daarnaast af of ons eten wel zo veilig, divers en betaalbaar is geworden als Bodelier meent.
We hebben er misschien kiwi’s en bananen bijgekregen, maar de keuze in appels is van een rijk lokaal scala teruggebracht naar een paar standard soorten vaak nog ingevlogen vanuit de rest van de wereld. Konden we vroeger kiezen uit vele granen, tegenwoordig is tarwe de standaard.
We hebben diverse controlerende instanties (blijkbaar nodig), maar die bieden geen enkele garantie dat ons eten veilig is, of bereidt is met de ingrediënten die op de verpakking staat. Zonder onnodige toevoegingen, gebruik van e-nummers, ongeoorloofd gesubsidieert of al dan niet met het gebruik van bestrijdingsmiddelen.
De opsomming van het aantal bedrijven dat is met ons voedsel bemoeid, geeft aan, dat wij als consument geen enkele directe grip meer hebben op ons eten. Ons eten wordt bepaald door grote bedrijven. De AH en Jumbo bepaald wat welke producten we eten, Unilever bepaald wat er de producten zit.
De prijzen mogen dan laag zijn dan ooit, veel consumenten beseffen inmiddels dat we de rekening bij de producent, de boer, neerleggen. Net als bij duurzaamheid, veel grootschalige productie legt de kosten in de toekomst neer en staat “betaalbaar” synoniem voor het vooruitschuiven van de kosten.
De behoefte aan local, bio en slow komt voort uit de behoefte aan grip op je eigen leven en leefomgeving. Als we weer zicht hebben op onze eigen voedselketen geeft dat grip op onze eerste levensbehoefte. In plaats van het weg te geven aan een grootschalige, anonieme op winst gerichte organisaties willen we zelf onze omgeving vormgeven.
Als dan ook in Europa nieuwe wetgeving met betrekking tot zaaigoed wordt goedgekeurd en bedrijven als Syntenga patent op klassieke veredelde planten krijgt goedgekeurd. Zetten mensen zich af van grootschaligheid en de "ver weg" politiek en productie en keren terug naar kleinschaligheid en lokale productie waar ze zelf grip en controle op hebben. Wat ze kunnen begrijpen.
Zeggenschap over je eigen situatie en zelf vormen van je leefomgeving, invloed hebben op je eigen economie door lokaal te handelen, daar gaat het hen om.