Fabriekslandsbouw

Artikel 8 van 19

Stadslandbouw (of misschien beter lokale landbouw) is hot. Niet alleen bij ons burgers, die zeggenschap willen hebben over hun eigen eten. Maar ook bij de (lokale) overheden en in het onderwijs.

Er is tegenwoordig de “Dag van de Stadslandbouw”, er is een opleiding stadslandbouw in Dronten en in veel gemeenten staan voedsel, voedselproductie, gezond eten hoog in het vaandel. Veel gemeente verkondigen dat voedsel zelfs een speerpunt is in hun beleid.

Voor “De Stadsakker”, die naast een winkel ook een kwekerij wil beginnen, is dat een warm bad. Hoewel, tot nu toe, een koude douche, waarvan de geiser maar niet aan wil slaan.  De kenners zeggen dat ik nog even moet blijven staan, omdat het water straks echt warmer wordt.

Inmiddels is het ruim 2 jaar geleden dat ik met de gemeente de eerste contacten had over de mogelijkheden van een kwekerij (1-2 ha, schuur en tunnelkas). De plannen werden enthousiast ontvangen maar ruim twee jaar later en zijn we helaas nog geen stap dichterbij gekomen.

De lokale landbouw is bij de overheden een visie zonder enkel plan, thuis noemen we dat dagdromen. De gemeente wil wel, maar de ondernemers die aan de slag gaan in de stadslandbouw moeten zich wel binnen de bestaande regels bewegen. Conclusie; die lokale landbouw komt er zo niet. Regels zonder visie zijn een nachtmerrie.

In de laatste decennia, is het woord agrarisch, systematisch uit het bestemmingsplan geschreven. Grond met agrarische bestemming is in de ogen van mannen in pak weinig waard. Beter kan je het de bestemming woningbouw of industrie geven. Dat zorgt tenminste voor een hoog batig saldo op de vastgoed balans. Tenminste als je het in de huidig economisch klimaat ook als zodanig kan verkopen.

En als er dan een stuk agrarische grond is gevonden, mag er onder geen beding een tunnelkas of schuur neergezet worden. Dat is alleen toegestaan bij bestaande agrarische bedrijven, die de laatste jaren zijn verbouwd tot de functie van woonboerderij, of zelfs afgebroken. Het aantal boerderijen in de buurt van de stad is op een paar handen te tellen. Los van de grote investering, ik heb alleen maar grond nodig met een kas en schuur, en eigenlijk niet een hele boerderij.

Een tijdelijke locatie lukt misschien nog, maar zoals een fabriek een investering doet in een gebouw en kantoor, zo doet de kweker een grote investering in zijn akker. Hij zoekt geen bouwgond, maar verbouwgrond Hij zorgt voor een optimale balans van bodem leven, voeding en mineralen. Grond is de plek waar alle broodnodige organismes samenkomen. Dat is niet iets wat je even neerzet of verplaatst, pas na jaren onstaat daar een optimaal evenwicht. Dat kost tijd, geld en energie, dat doe je niet voor een paar jaar.

Kortom, op dit moment is het eenvoudiger om een high-tec fabriek te bouwen op een industrieterrein. Waar op basis van hydrocultuur, sla geteeld wordt in zwembaden, verlicht worden met LED lampen, waar vrachtwagens 24/7 af en aan rijden om de sla te transporteren naar alle windstreken. Met een investeringsfactor die waarschijnlijk 100 keer hoger ligt dan een biologische kwekerij.

© 2018 - 2024 De Stadsakker, alles voor de moestuin | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel